Eindhoven

Wat een verschil van dag en nacht: het grote verdriet dat de brand in basisschool “De Rungraaf” in Vlokhoven op Nieuwjaarsdag teweeg bracht en de blijde gezichten anderhalve week later bij het binnengaan in de nieuwe school.

In het nieuws hoorde ik dat vliegveld Zaventem weer voorzichtigjes open gaat. De schrik zit er goed in bij onze zuiderburen na de aanslagen van 22 maart in Brussel. Brussel ligt maar zo'n 130 kilometer hiervandaan. Er zijn veel Eindhovenaren die, veelal voor hun werk, regelmatig in Brussel moeten zijn. Ook Turkije is dit jaar al meer dan eens getroffen door aanslagen. Turkije ligt veel verder weg dan Brussel of Parijs maar doordat veel mensen uit onze stad daar familie hebben wonen lijkt dat ook dichterbij dan het qua kilometers is. Voor de getroffen mensen is het leed niet te overzien. Maar de aanslagen raken veel meer mensen dan direct betrokkenen. Dat dit zomaar onverwacht kan gebeuren maakt ons bang. Hoe moeten we ons daar tegen wapenen? Een belangrijke taak is weggelegd voor politie en veiligheidsdiensten. Maar wat moeten wij, gewone mensen hier in Eindhoven? En wat kunnen wij doen als gemeentebestuur? Het antwoord is volgens mij "goed samenleven".