Eindhoven

In het ED van 6 november jl. stond een artikel met de tendentieuze titel “Oud en steenrijk, maar geen Zwitserlevengevoel”. Dit was een van de vele artikelen over gepensioneerden die de afgelopen tijd in de media verschenen.

Nu Rutte II op het nippertje is gered door drie opportunistische oppositiepartijtjes gaan de bezuinigingen akelig dichterbij komen. Een
“positief” ingestelde premier is ervan overtuigd dat Nederland zo uit de crisis komt. Hij rekent erop dat 6 miljard aan bezuinigingen Nederland onder de drieprocentnorm brengt.

Op het nippertje heeft het kabinet een nipte meerderheid (één stem) weten te bemachtigen om de begroting voor 2014 er doorheen te slepen.
Dat vind ik jammer. Niet alleen voor de Nederlanders, maar ook voor Rutte en Samsom.

Als oorzaak voor de huidige mondiale, economische crisis wordt vaak het financiële bankensysteem genoemd. Onder andere doordat zij ondeugdelijke financiële producten heeft ontwikkeld die nauwelijks de economie of de samenleving dienen en eerder in gevaar brengen.

Het aantal werkelozen 55+’ers met een WW-uitkering is inmiddels gestegen tot 102.000. Lodewijk Asscher kon dit als rechtgeaarde socialist niet meer aanzien. Daarom heeft hij 67 miljoen euro van ons belastinggeld beschikbaar gesteld om dit aantal te verminderen.

Het oude Romeinse rijk, van vóór Julius Caesar, werd “democratisch” bestuurd. Om het jaar werden 2 consuls gekozen en een hele horde senatoren. Deze bestuurders werden voornamelijk gekozen uit de elite, of anders waren het de paladijnen van de elite.

Vreemd is dat toch, we hebben een kabinet van visieloze boekhouders met een chronisch gebrek aan empathie en toch is er iedere keer iets mis met de getallen. De berekeningen waarop de bezuinigingen op ouderen zijn gebaseerd blijken zo gekozen dat het net over de periode gaat waarop deze ouderen een inhaalslag hebben gedaan.

Vrijwel alle dagbladen hebben in hun Prinsjesdag pagina’s de begroting voor 2014 en beleidsvoornemens voor de jaren erna van het kabinet Rutte II uitvoerig weergegeven en soms becommentarieerd. De effecten van dit overeengekomen beleid zijn desastreus.

Vroeger kreeg de pers de miljoenennota, onder embargo, in het weekend vóór Prinsjesdag toegestuurd. Dat gebeurd nu niet meer. Pas op de derde dinsdag in september krijgen de media, net als de gewone burger, het grote nieuws te horen. Waarom? Vanwege het lekken hoort men dan.

Pas het boek ‘De Romantische Boekhouder’, de autobiografie van Gerrit Zalm, gelezen. Op dit moment ben ik bijna klaar met ‘De Prooi’ van Jeroen Smit.