Eindhoven

Nu Rutte II op het nippertje is gered door drie opportunistische oppositiepartijtjes gaan de bezuinigingen akelig dichterbij komen. Een
“positief” ingestelde premier is ervan overtuigd dat Nederland zo uit de crisis komt. Hij rekent erop dat 6 miljard aan bezuinigingen Nederland onder de drieprocentnorm brengt.

Bijna alle economen hebben al voorspeld dat de premier zich rijk rekent en bovendien al zouden we onder de 3% eindigen betekent dat geenszins het einde van de crisis.

Om een begrotingsevenwicht te bereiken zijn er twee mogelijkheden: zorgen dat er meer inkomsten komen of bezuinigen op de uitgaven.

Om meer inkomsten te genereren moet je investeren. Dat kost geld, maar biedt, indien slim gedaan, perspectief voor de toekomst. Daarbij moet men zich wel realiseren dat zoiets tijd kost.

Daar staat tegenover dat wanneer men bezuinigt gedane investeringen afgebroken worden en zodoende in de toekomst minder gaan opleveren. Dat heet kapitaalvernietiging. Voorbeeld: duizenden zorgmedewerkers hebben een opleiding genoten. Dat heeft veel geld gekost en is weggegooid geld als deze mensen straks thuis zitten.

Ten tweede kost bezuinigen net zo goed geld. Kijk bijvoorbeeld naar de bezuinigingen op de belastingdienst. Door onvoldoende controle van deze
dienst is er voor 1,27 miljard aan onterechte toeslagen uitgekeerd. Of neem de zorgmedewerkers van het voorbeeld hierboven, die gaan de WW of de bijstand in. Alsof dat niets kost!

Of deze: Rutte introduceert de “participatiesamenleving”. We gaan ouderen die zorg nodig hebben met z’n allen verzorgen. Sorry meneer Rutte, maar meer dan 80% van de zorgbehoevenden worden al door hun omgeving opgevangen. Meer capaciteit is er nauwelijks. Dus zorgafnemers
die niet opgevangen kunnen worden komen links- of rechtsom toch op het bordje van de overheid.

Dan is er nog de “bezuiniging” die eigenlijk bestaat uit
lastenverzwaring, zoals de verhoging van BTW, accijnzen en meer van die zaken. Aan de ene kant kan de burger zijn geld maar één keer uitgeven, dus het geld dat naar de extra belastingen gaat komt niet meer in de
economie terecht. Met als gevolg faillissementen en ontslagen. Aan de andere kant wordt er voor ongeveer een miljard aan accijnzen per jaar over de grens uitgegeven aan brandstof, tabak en drank. Tel uit je
verlies!

Het enige voordeel van dit beleid is dat de Amerikanen onze regering niet hoeven af te luisteren. Bij mensen zonder visie, plannen, beleid en die ook nog eens niet kunnen rekenen valt weinig te spioneren. Wat er
niet is hoef je immers ook niet weten.

Mick van Son