Eindhoven

Het oude Romeinse rijk, van vóór Julius Caesar, werd “democratisch” bestuurd. Om het jaar werden 2 consuls gekozen en een hele horde senatoren. Deze bestuurders werden voornamelijk gekozen uit de elite, of anders waren het de paladijnen van de elite.

Bestuurd werd er vanuit de Senaat, een oud en statig gebouw. Om jouw zin te krijgen in de Senaat was het de kunst om beter redevoeringen te kunnen houden dan de anderen. Mooi verpakte leugens, het fijnzinnig afzeiken van de tegenstander, het verdacht maken van de ander,
grootspraak; het ging meestal nergens over, maar zo werd er toen bestuurd.

Wat eigenlijk gebeurde was dat de senatoren, gekleed door de beste kleermakers, probeerden hun zakelijke belangen en die van hun clientèle te behartigen. Deze clientèle, we zouden ze nu lobbyisten noemen, stonden ’s morgens vroeg al voor de huisdeur van de senator en liepen met hem in optocht naar de senaat. Hoe meer clientèle, hoe meer aanzien voor de senator.

Is hier sprake van bestuur zou je je af kunnen vragen. Nou, nee. Dat het land reilde en zeilde was te danken aan het feit dat duizenden slaven iedere dag stonden te ploeteren. Zelfs meer slaven dan er Romeinen waren.

Een tweede pijler van “de Republiek” was het beroven van andere landen van hun rijkdom en van hun bevolking om tot slaaf te maken. Een plaatsje in de Senaat was de beste manier om van die rijkdom zo veel mogelijk weg te graaien.

Mocht de aandachtige lezer dezes inmiddels een gevoel hebben gekregen dat dit alles toch zeer bekend voor komt, dan begrijp ik dat.

Wie de algemene beschouwingen heeft gevolgd en onze twee consuls, Rutte en Samsom, heeft gehoord en tevens senatoren als Pechtold, Timmermans en nog zo’n paar, herkent daar meteen het bovenstaande verhaal in.

Onze regering wordt ook op de voet gevolgd door een legertje clientèle, de lobbyisten van het grote kapitaal. Verder wordt ook geprobeerd zoveel als kan op de (loon)slaven te bezuinigen. Onze rijkdom wordt ook
verdient door arme landen leeg te roven, zowel materieel als ook in de vorm van laagbetaalde arbeid. Ten laatste: wie zich in de regering het best inspant om het kapitaal te verdedigen, kan later naar hartenlust
graaien in de grote bak met geld.

Terwijl orator Rutte de blaren op zijn tong lult over vernieuwing en modernisering, is het in feite 2000 jaar oud gezwets.

Voor wie mocht denken dat Emiel Roemer er geen goed aan deed de motie van wantrouwen van de PVV te steunen, moet maar denken dat meedoen aan een debat om een hoog punt te krijgen van de Debatacademie, beter de regering naar huis kan sturen dan eindeloos in het luchtruim te zeveren. Hoe langer het duurt voor we een nieuwe regering hebben, hoe meer schade voor ons allemaal.

Mick van Son