h

Een oude bekende weer terug: de Europese Dienstenrichtlijn

25 november 2009

Een oude bekende weer terug: de Europese Dienstenrichtlijn

In alle commissies van de Eindhovense gemeenteraad zien we ineens de Europese Dienstenrichtlijn weer opduiken. Een aantal jaren geleden veroorzaakte die veel ophef vanwege het woonland-beginsel. Dat kwam er, kort gezegd, op neer dat als een Pools bedrijf in Nederland kwam schilderen, daarvoor de Poolse arbeidsvoorwaarden golden. Na heel veel protesten is dat toen afgeblazen.

Terecht, want het zou de bodem onder de arbeidsmarkt weggeslagen hebben. Dat was dan ook de bedoeling.

Wat nu op tafel ligt is minder ingrijpend, maar gaat SP-er Bernard Gerard nog steeds te ver. Als een buitenlandse onderneming voor het leveren van diensten in Nederland een gemeentelijke vergunning nodig heeft, mag de gemeente die slechts weigeren op basis van hele specifieke gronden die limitatief opgesomd zijn: openbare orde en veiligheid, milieu en volks-gezondheid. Die criteria worden door de Europese rechters heel strikt geïnterpreteerd. Om een andere reden mag de gemeente de vergunning dus NIET weigeren.

Voorbeeld
Een buitenlandse onderneming (bijvoorbeeld uit Sicilië) wil in Eindhoven een speelautomatenhal vestigen. Die verordening wordt concreet in het voorstel uitgewerkt. Daarvoor is een gemeentelijke vergunning nodig. Op dit moment zijn er vier hallen, en die steunen het gemeentelijke beleid dat je onder de 21 niet binnenkomt, en die steunen maatregelen tegen gokverslaving.
Het is niet duidelijk hoe dit soort beperkingen in de nieuwe situatie kunnen worden afgedwongen.
De leeftijdsgrens berust op jeugdbeleid en dat is geen criterium.

Gokverslaving kan alleen als voorwaarde worden opgenomen als dit geestelijke probleem onder de volksgezondheid wordt gebracht, en het is de vraag of dat kan. Onduidelijk is of de geestelijke gezondheidszorg door de strenge Europese rechters als criterium aanvaard wordt.
Evenmin valt in te zien hoe overwegingen van duurzaamheid in de vergunning kunnen worden opgenomen. Volgens Bernard Gerard valt duurzaamheid buiten een strikte definitie van “milieu”.
Ook zou men bij dit soort ondernemingen gaarne een zekere financiële transparantie via de vergunning gegarandeerd zien. Hiervoor geldt hetzelfde probleem.

Tenslotte het aantal van vier hallen dat in dit voorbeeld wordt gebruikt. Als de buitenlandse onderneming een vijfde hal wil openen in Eindhoven, kan Burgemeester van Gijzel dan verdedigen dat de openbare orde en veiligheid in Eindhoven daardoor bedreigd worden?

Onaanvaardbaar
Bernard Gerard gebruikt het voorbeeld om zijn algemene stelling uit te leggen, namelijk dat de beleidsvrijheid van de lokale overheid overbodig en onaanvaardbaar door de Europese Dienstenrichtlijn geschaad lijkt te worden.

Het verhaal kwam het eerste aan de orde in de commissie Mobiliteit, Milieu, Vastgoed en Participatie (MMVP) van wethouder Van Merrienboer. Die gaat niet over gokhallen. Daarover gaat de burgemeester in de commissie Bestuurlijke en Economische zaken. Het SP-raadslid zal in de aanloop tot deze commissievergadering zijn vragen aan de burgemeester voorleggen. Dan kan het ambtelijk apparaat er tenminste nog even naar kijken. Zelf als raadslid ambtelijk advies inwinnen is tegenwoordig een hele klus.

Er moet een heel goed verhaal komen, want anders zal de SP tegen de wijziging stemmen.
Dat helpt overigens waarschijnlijk niets. Geen enkele andere partij had ernaar gekeken en B&W kunnen niet onder het verhaal uit, want het is Europees verplicht. Maar af en toe moet je toch zeggen als je iets niet zint, ook al valt er op gemeentelijke schaal niets aan te doen.

Bernard Gerard
SP raadslid

Lees hier (pdf file) de vragen van Bernard Gerard aan Burgemeester van Gijzel.

U bent hier