Eindhoven

Hetty van de Laar noemt zichzelf een klokkenluider tegen wil en dank. In haar boek beschrijft zij de gang van zake bij de SNS-afdeling vastgoed, de SNSPF (SNS Property Finance) genoemd.

Als bedrijfskundig ingenieur heeft zij van 2009 tot 2012 voor SNSPF gewerkt als extern adviseur. Eerder deed zij als vastgoedadviseur gelijkwaardig werk voor de ING, de RABO en Van Lanschot Bankiers.

Gaandeweg haar werkzaamheden kwam zij er achter dat er op verschillende manieren fraude gepleegd werd door haar opdrachtgever Buck Groenhof en een serie mededaders die door haar opdrachtgever zelf op cruciale plaatsen in zijn organisatie waren geplaatst.

Het betreft hier het verhuren van vastgoed van de SNS voor eigen gewin, afromen van winsten bij verkoop van vastgoed aan bevriende zakenlieden, het aanbieden van valse facturen aan de SNS en het doorbereken van privéuitgaven aan de bank.

Om de criminele winsten over te hevelen werden er Bv’tjes opgericht in binnen- en buitenland, waaronder trustbedrijven op Curaçao. Daardoor is er ook spraken van belastingontduiking en witwassen. Volgens van de Laar gaat het daarbij om miljarden verlies voor de SNS en is het daardoor ook de oorzaak van de staatssteun die de SNS nodig had om niet failliet te gaan.

Aanvankelijk probeerde van de Laar de fraude aan te kaarten bij de integriteitsafdelingen van de bank, maar daar wilde men er niets van weten. Het web van malafide bankiers, advocaten en notarissen was voor haar niet te doorbreken. Uiteindelijk heeft zij gehoor gekregen bij het FIOD. De mensen van de SNS hebben tijdens deze periode niet geschroomd om van de Laar te bedreigen en te intimideren. Men ging er zelfs toe over haar aan te klagen.

Uiteindelijk werden de (hoofd)daders gearresteerd en verhoord. Justitie heeft nog heel wat uit te zoeken, waardoor er pas in 2014 of mogelijk  2015 een rechtszaak te verwachten valt.

Saillant detail in het hele verhaal is dat SNSPF een erfenis is van andere fraudezaken.  Het bouwfonds (fraude) ging over naar de ING (waar ook vraagtekens zijn ), vervolgens naar de ABN-AMRO (ook verdachte transacties, zie de Bouwfraude) om tenslotte te landen bij de SNS.

Volgens van de Laar zijn bij deze overnames bepaalde personen, ondanks geconstateerde fraude, steeds meeverhuisd naar de volgende bank. Daarom heeft van de Laar er ook weinig vertrouwen in dat het “old boys network” deze keer wel zal worden  aangepakt. De kleintjes worden aangepakt; de groten ontspringen, zoals gewoonlijk, de dans.

Het boek leest als een thriller en soms lijken de gebeurtenissen zo onwaarschijnlijk dat het wel waar móet zijn. Na het lezen kende ik twee emoties: ongeloof en walging.

Van de Laar eindigt haar boek met de woorden: “wordt vervolgt”. Laten we hopen dat het openbaar ministerie eens een keer het lef heeft om door te pakken!

Mick van Son