Eindhoven

Op zondag 1 juni vond het eerste politieke café van de SP Eindhoven plaats onder de nieuwe naam: weSP, met als motto 'wij prikken er doorheen'. De middag had een vol programma met een kleurrijke verzameling gasten.

Gespreksleider Hans Horsten ging als eerste in gesprek met Tweede Kamerlid Agnes Kant.

Met de zorg in haar portefeuille ging zij in op verschillende aspecten en problemen van die zorg. In een zeer geanimeerd gesprek zijn verschillende onderwerpen aan bod gekomen. Zo lichtte ze het SP-standpunt met betrekking tot de embryo-selectie ter voorkoming van een erfelijke vorm van borstkanker toe. Het Tweede Kamerlid vindt het 'onethisch' dat de ChristenUnie 'met zes zetels in de Kamer andere mensen in Nederland dit ontzegt'. Wel is ze van mening dat er duidelijke grenzen moeten worden gesteld bij wat mag. Zo vindt ze het selecteren op geslacht niet kunnen.

Daarnaast vertelde ze het publiek over de ontstaansgeschiedenis van het veelbesproken SP-spotje over de thuiszorg, over jaar tien jaar kamerlidmaatschap, over de toekomstplannen ('minister mag') en over het feit dat de SP de mooiste vrouwen in de fractie heeft. Tenslotte stond ze diverse mensen met verschillende vragen en kritische opmerkingen te woord.

De tweede gast was het SP-gemeenteraadslid Fatmi Azeuini. Azeuini is sinds maart 2008 gemeenteraadslid en daarmee de meest recente toevoeging aan de raadsfractie van de Eindhovense SP. In het interview vertelde hij over zijn ervaringen als kersvers gemeenteraadslid en over zijn Marokkaanse achtergrond en het vinden van zijn weg in de Nederlandse samenleving.

In de pauze was er een muzikaal intermezzo van Ed Verspaandonk met zijn ukelele.

Als laatste gast ontving Hans Horsten de Amsterdamse anarchist, actievoerder, kraker en historicus Leo Adriaenssen. Adriaenssen promoveerde in 2007 aan de universiteit van Tilburg en schreef de dissertatie 'Staatsvormend Geweld, Overleven aan de frontlinies in de meierij van Den Bosch, 1572 - 1629'. Uit het boek blijkt dat de strijd onder aanvoering van Willem van Oranje tegen de Spanjaarden in de Tachtigjarige oorlog dramatische gevolgen heeft gehad voor de lokale Brabantse plattelandsbevolking.

De oorlog bracht de bevolking niets dan ellende terwijl de Hollandse kooplieden er garen bij sponnen. De bevolking van de meierij liep in enkele decennia terug van100.000 naar zo'n 40.000. 'Geen genocide maar wel genocidaal', aldus Adriaenssen. De historicus ziet rechte lijnen tussen de oorlogsvoering en de gevolgen voor de bevolking toen en in het heden en haalt bijvoorbeeld Kongo aan. Een van de conclusies van het boek is dan ook: 'Alle beschavingsafspraken ten spijt is oorlog nooit boven misdaad uitgestegen'.

Rob de Kruif