Eindhoven

Vol trots werd er uit de randstad gemeld dat `sociale rechercheurs` afgelopen jaar voor miljoenen aan uitkeringsfraude hebben opgespoord. Voor enkele miljoenen aan naheffingen zijn opgelegd aan de verdorven fraudeurs.

Dit nieuws doet een beetje zielig aan. Terwijl er voor vele miljarden op hoog niveau wordt gestolen of `ontweken´, zoals dat eufemistisch heet, komen de witteboordencriminelen doorgaans op eenvoudige wijze onder vervolging uit. Daarom klinkt het lekker stoer dat de doortastende crime fighters uit Amsterdam en Rotterdam nu recht doen aan al die arme burgers die keer op keer door de fraudeurs worden bestolen.

Wie zijn die fraudeurs? Voor het grootste deel zijn het mensen die op een gemakkelijke manier hun zakken vullen door uitkeringen en (huur, zorg, etc.) subsidies aanvragen zonder daar recht op te hebben. Denk bijvoorbeeld aan die Roemeense bende.

Dat het deze mensen zo makkelijk lukt om de overheidskas te plunderen ligt voornamelijk aan de slechte controle die door diezelfde overheid wordt uitgevoerd. Die overheid hoeft dus helemaal niet trots te zijn op hun ‘vangst’; ze doen nu alleen maar hun werk dat ze in het verleden hebben laten sloffen.

Vervolgens hoeven ze ook niet trots te zijn op de miljoenen aan naheffingen die ze hebben opgelegd, want het overgrote deel van dat geld zal nooit terugbetaald (kunnen) worden. Dit soort criminelen vangt men niet met sociale rechercheurs, maar door ambtenaren beter te laten controleren aan wie zij een uitkering verschaffen.

Een klein deel van die zogenaamde fraudeurs bestaat uit mensen die wel degelijk recht hebben op een uitkering. Hun zonde bestaat er hoofdzakelijk uit dat ze mogelijk eens (een keer te vaak) bij elkaar slapen of eten.

Om deze groep te pakken te krijgen wordt gebruik gemaakt van een kliklijn, cameratoezicht en invallen van rechercheurs om tandenborstels en onderbroeken te tellen. Dit zijn erg zware middelen die burgers die het toch al moeilijk genoeg hebben diep in hun privésfeer raken. De boetes die opgelegd worden zijn hoog, terwijl aan de andere kant de wet erg onduidelijk is over welk sociaal contact tussen uitkeringsgerechtigden nu wel of niet toegestaan is.

Het is niet stoer om deze arme mensen al bij voorbaat als criminelen te beschouwen. Bovendien zijn de kosten van de rechercheurs, de juridische afwikkelingen en het navorderen en beboeten vele malen hoger dan de opbrengsten.

Wanneer de absolute onderkant van onze samenleving, die toch al steeds meer geld kwijt is aan het gestuntel van Rutte, probeert nog iets van het leven te maken, ben dan coulant. Stuur je rechercheurs naar de malafide brievenbusfirma’s en sjoemelende zorginstellingen en corporaties. Daar gaat het om echt geld! Regels zijn goed, maar mensen gaan vóór!

Mick van Son