Eindhoven

Lodewijk Asscher is zich rot geschrokken! En schrijft samen met een Engelse collega een hoofdartikel in de Volkskrant. Onder een belangwekkende noemer: code Oranje! Het gaat over ‘verdringing’ op onze toch al kwetsbare arbeidsmarkt.

Banen die tot nu toe door Nederlandse werknemers met een wat lager opleidingsniveau worden verricht, worden in hoog tempo overgenomen door veel goedkopere Oosteuropese arbeidskrachten. Inmiddels werken er 150.000 Polen in ons land. En de Roemenen en Bulgaren verwachten na 1 januari 2014 gelukzalig die Nederlandse markt voor gelukszoekers te betreden.

Immers de Bulgaren gaven zelf afgelopen winter in het NOS-journaal ook al aan dat Nederland de halve wereld van allerlei uitkeringen voorzag. Als gevolg van tekort schietende controle bij de Belastingdienst. De Roemenen ontpoppen zich al als geweldige zakkenrollers tijdens de Gay-pride in Amsterdam, dus ons staat nog wat te wachten! Het rijke Nederland is ontdekt!

Asscher is natuurlijk te laat. Al in december 2012 is door de FNV een zwartboek uitgegeven dat heet ‘Werken in de bijstand’. Dat gitzwarte rapport gaat ook over verdringing! Namelijk dat WWB-ers worden gedwongen een tegenprestatie te leveren voor hun uitkering.

Als FNV hebben wij daartegen geen enkel bezwaar. Maar dat werk moet dan wel perspectief bieden. En ‘gewoon goed werk’ zijn. En juist niet bestaande functionarissen uit hun werk wegduwen. Dat hebben we als FNV in een uitgebreid onderzoek aangetoond en we hebben gesteld dat deze verdringing moet ophouden!

Asscher is nu geschrokken van de overname van hetzelfde type werk door Oosteuropeanen. Hij wil nu op Europees niveau aandacht voor dit probleem. Maar beste Lodewijk, dat probleem is niet nieuw, het bestaat al lang en is door de FNV onder de noemer van ‘gewoon goed werk’ ingebracht in de gesprekken over het befaamde sociaal akkoord. De vraag is natuurlijk hoe we onze mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt beschermen tegen deze willekeur, waarbij ook werkgevers vaak een scheve schaats rijden.

Nog een voorbeeld van ‘armoede’ in beleid. De Woonbond (organisatie van huurders) heeft de afgelopen week een alarmerend signaal afgegeven. Op dit ogenblik zijn 740.000 huurders zoveel geld kwijt aan de maandelijkse huur van hun woning dat zij onvoldoende overhouden om gewoon van te leven. En als de Blok-belasting blijft bestaan worden dat er volgend jaar ruim 800.000 en in 2017 wellicht een miljoen.

Zoals bekend heeft minister Blok de woningbouwverenigingen structureel aangeslagen voor 1,75 miljard euro per jaar. Daardoor moeten huren extra worden verhoogd, worden broodnodige onderhoudsinvesteringen uitgesteld en kunnen aanzienlijk minder huurwoningen worden gebouwd. Terwijl juist de bouwsector in ons land dergelijke investeringen zo bitterhart nodig heeft!

En dat in een periode dat de vraag naar huurwoningen sterk stijgt, vanwege dalende inkomens en stijgende onzekerheid. Ruim 700.000 koopwoningen staan immers ‘onder water’. Dat wil zeggen de waarde van de woning klopt niet meer met de hoogte van de verstrekte geldlening. Corporaties moeten dus steeds vaker nee verkopen als het gaat om een toenemende vraag.

Je zou zeggen dat PvdA-ministers deze signalen zouden moeten ontvangen en vooral vertalen naar ander beleid. Als werkgevers-voorzitter Wientjes luidkeels roept ‘dat de lasten niet moeten worden verzwaard’, dan ziet hij deze problematiek volledig over het hoofd. De vraag is natuurlijk of het hier om zijn ‘doelgroep’ gaat. Waarschijnlijk niet.

Maar dat Asscher zich nu pas druk maakt over die arbeidsmigratie en de gevolgen ervan pleit niet voor een noodzakelijke vooruitziende blik bij bewindslieden. De vraag is dan gerechtvaardigd wat er eigenlijk nog terecht komt van dat befaamde Sociaal Akkoord!

Vic Kerkhoff, SP lid te Best en
Voorzitter regionaal overlegplatform FNV Bondgenoten