Eindhoven

Minister Edith Schippers heeft vol trots aangekondigd dat zij een akkoord heeft gesloten over de zorg met huisartsen, ziekenhuizen, ziektekostenverzekeraars, apotheken, specialisten en patiëntenorganisaties. In de media wordt gesproken over een grote prestatie en dat Schippers wellicht de meest ervaren en beste minister is van het huidige kabinet.

Wat vooral kunstig is aan genoemd akkoord is wel dat het helemaal geen akkoord is. Ze heeft met de huisartsen afgesproken dat zij de door deze beroepsgroep zelf ingevoerde regels nu eindelijk ook eens gaan uitvoeren. Met de specialisten heeft ze afgesproken dat er verder niets hoeft te worden afgesproken; ze kunnen gewoon doorgaan op de bekende voet. De ziekenhuizen gaan akkoord met de overheveling van patiënten naar de huisartsen, voor zover het de kleinere ingrepen en controles betreft. Maar de ziekenhuizen willen daarvoor wel weer financiële compensatie. De verzekeraars gaan vreemd genoeg ook akkoord en, nog vreemder, de patiëntenorganisaties ook!

Verder is de afspraak dat iedereen dat allemaal vrijwillig gaat doen. Van dwang via een wet of handhaving is geen sprake. Dat heet in goed Nederlands: vrijblijvend!

Schippers hoopt met dit “akkoord” één miljard euro binnen te halen, waardoor er nog “maar” 350 miljoen euro uit het basispakket geschrapt hoeft te worden. Dit laatste is mogelijk de reden dat patiëntenorganisaties toch maar eieren voor hun geld hebben gekozen. Zoals gebruikelijk bij de VVD gaat dit akkoord alleen maar over geld. Niet over mensen, kwaliteit, ethiek of visie.

Interessant is ook waar dit akkoord niet over gaat. Namelijk de verwoestende uitwerking van de privatisering van de zorg, weliswaar mogen de managers in de zorg op (de lange) termijn minder gaan verdienen; toch blijven exorbitante salarissen voor de meeste managers en specialisten gewoon intact, de miljarden in de kassen van de verzekeraars, over de fraude in de zorg: geen woord! Ook wordt voorbijgegaan aan het feit dat zo’n 50% van de huisartsen niet zou weten hoe ze de extra taken er nog bij zouden kunnen nemen. De wachtkamers zitten nu al helemaal vol.

Wat is de kans van slagen van dit akkoord? Men kan proberen een olifant zich te laten gedragen als een sprinkhaan. Dat gaat niet lukken. Men kan ook proberen private ondernemingen die voor winst en aandeelhoudersdividend gaan , zoals artsen, specialisten, ziekenhuizen, apothekers en zorgverzekeraars, vrijwillig geld in te leveren. Dat gaat ook niet lukken. Deze private ondernemingen hebben via dit “akkoord” tijd gekocht om gewoon verder te gaan zoals ze in het verleden handelden. Over twee jaar verzinnen ze wel weer een smoesje of is de crisis voorbij of sluiten ze weer zo’n prachtig akkoord.

Mick van Son