h

De tafel

7 februari 2013

De tafel

Soms heb ik wel eens het idee dat Rutte en consorten mijn stukjes niet lezen. Misschien lezen ze het wel, maar begrijpen zij ze niet. Daarom zal ik het nog eens een keer eenvoudig uitleggen.

Er was eens een doe-het-zelver die een tafel had met vier poten. Eén pootje was iets te kort, dus wiebelde de tafel. Overtuigd van zichzelf, maar zonder te veel kennis van zaken en met slecht gereedschap ging hij rap aan de slag. Een karweitje van niks tenslotte.

Van de drie langste pootjes zaagde hij een stukje af. Zo gebeurd. Maar, hoe het kan weet ik niet, nu was een ander pootje iets te kort. Dus werd het ritueel herhaald. Helaas met hetzelfde resultaat.

Bij de SP zitten meer timmermannen dan bij de VVD. Daarom hoef ik het hen niet uit te leggen, maar voor de VVD doe ik het dan toch maar: na dagen van noeste arbeid had onze knutselaar alleen nog maar een tafelblad over (en een lamme arm). En inderdaad dat wiebelde niet meer.

Zo gaat dat ook met verkeerd bezuinigen. De staatsfinanciën zijn niet op orde dus ga je links en rechts wat snijden. Bij ondeskundig gebruik van het mes, bijvoorbeeld door teveel haast, blijkt dat door de bezuinigingen ergens anders weer nieuwe gaten in de begroting ontstaan. Helaas, jammer van die paar honderdduizend werkelozen. Dan snijden we maar op een andere plek wat weg. Weer met hetzelfde resultaat, alleen is het nu de bouw die geen kant meer op kan.

Een SP’er hoef ik het niet uit te leggen, maar voor de VVD en de PvdA doe ik het dan toch maar: Na maanden van noeste arbeid zitten we helemaal aan de grond. En, inderdaad, dan kun je niks meer bezuinigen.

Eenvoudiger kan ik het niet uitleggen, maar als het kwartje nog niet valt, bied ik dit kabinet aan om een keer persoonlijk uit te komen leggen. Voor niks natuurlijk, want ik werk niet voor niets bij de SP Hulpdienst!

Mick van Son

U bent hier