h

Arme Jeroen: naar de dokter!

11 februari 2013

Arme Jeroen: naar de dokter!

De drukte is nu al teveel geworden voor de penningmeester van dit kabinet: Jeroen Dijsselbloem. Alle bankmedewerkers moeten van hem inleveren, stelt hij in De Telegraaf. Het is hem kennelijk compleet in de bol geslagen!

Nog geen week geleden verdedigt hij vol vuur het jaarsalaris van 550.000 euro van de nieuwe topman van SNS in de Tweede Kamer. Kritische vragen van onder meer de SP-fractie gaat hij daarbij uit de weg. Voor de vorm: ‘ik moet een vakman hebben, want er valt een stevige klus te klaren’, aldus Dijsselbloem in zijn verdediging van dat mega-inkomen.

Maar nu moeten de bank CAO’s wel open worden gebroken en moeten ook de mensen in de doodgewone salarisschalen inleveren. Want stelt Dijsselbloem, de banken hebben in het verleden staatsteun gehad! Alsof die mensen , die medewerkers aan de onderkant van het loongebouw de crisis zelf hebben veroorzaakt. Het is verbijsterend en je vraagt je af wanneer deze bewindsman naar de dokter wordt gestuurd. Kennelijk breekt het grote aantal functies hem nu al op.

Laat ik het zo stellen:
De CAO’s bij de banken zijn goede, marktconforme CAO’s. De topsalarissen binnen de banken vallen helemaal niet onder een CAO. De salarisschalen die daar wel onder vallen lopen door tot een bepaalde schaalhoogte en dat valt allemaal best mee. Waarom weet ik dat? Omdat ik in het verleden twee functies bij de Rabobank Groep had die mij dat inzicht verschaften.

Als voorzitter van de werknemersdelegatie van de Centrale Adviesraad Arbeidsaangelegenheden, zat ik aan tafel in dat onderhandelingscircuit. Als oud hoof Personeel en Opleidingen was ik bij de uitvoering van de CAO betrokken. Kortom Jeroen bazelt.

Bovendien had de Rabobank met de crisis weinig te maken en die bank heeft dan ook nooit staatssteun gehad. Sterker nog die bank nam de noodlijdende Friesland bank in 2011 over, zodat de Staat zich daarover niet druk hoefde te maken.

Kortom, de Nederlandse politiek bemoeit zich met zaken waarvan men geen verstand heeft, waar CAO-partijen (werkgevers en werknemers) geen gekke dingen doen. De minister heeft voor z’n beurt gesproken, waagt zich aan onbehoorlijk bestuur (de CAO heeft een wettelijke basis) en wil nu weer een (grote) specifieke groep een stuk koopkracht ontnemen. Dat maakt een verwarde indruk. Het kabinet grossiert daarmee in onbetrouwbaarheid.

Vic Kerkhoff
Voorzitter regionaal overlegplatform FNV Bondgenoten

U bent hier