Eindhoven

Wetenschappers worstelen nog steeds met de vraag: wanneer werd de aap een mens. De een vindt het op twee benen lopen een mijlpaal, anderen vinden het gebruiken van werktuigen of het ontwikkelen van taal belangrijker.

Iets makkelijker is het begrip “menselijke beschaving”. In het Neanderthal werd ooit een skelet van een vrouw gevonden uit lang vervlogen tijden. Het bijzondere was dat deze vrouw was begraven door haar medemensen. Er waren zelfs bloemen en enkele bijgiften in het graf meegegeven.

Verder worden er met enige regelmaat skeletten gevonden van mensen uit de steentijden die overduidelijk een ernstig ongeluk hebben gehad. Bijzonder aan sommige van deze skeletten is het feit dat de verschrikkelijke bot- en schedelbreuken (deels) geheeld zijn. Ze hebben dus nog een hele tijd geleefd. De ernst van de breuken zegt ons dat deze mensen niet meer op eigen kracht voedsel konden verzamelen, zich niet konden verweren tegen vijandelijke dieren, mensen of de elementen. Zelfs zelfstandig voortbewegen moet onmogelijk geweest zijn. Zij moeten dus door hun stamgenoten voor de rest van hun leven geholpen zijn.

Hoewel onze maatschappij sindsdien behoorlijk wat ingewikkelder is geworden, blijft zorgen voor elkaar een voorwaarde om je beschaafd te mogen noemen. De gezonde mens moet dus wat harder werken om de weerlozen te kunnen helpen. Dat is menselijk en solidair. Zo zijn wij een succesvolle soort geworden. Dat is een definitie van beschaving!

Mick van Son