Eindhoven

Sinds 1 januari 2006 zijn de zorgverzekeraars geprivatiseerd. Zij hebben bereikt wat de ambtenaren van het oude ziekenfonds niet is gelukt.

Een salaris voor de topmensen (op één na) dat (ruim) boven de Balkenendenorm ligt en een “reserve”, dat andere mensen winst zouden noemen, van zo’n 11 miljard euro! Menig multinational zou voor zo’n winst een moord doen.

Wie hebben dat geld bijeengebracht? Juist, wij burgers. En waarom? Omdat we ons niet alleen willen, maar ook moeten verzekeren tegen ziekte en bijkomend ongemak.

Onze regering die deze lucratieve handel goedgeefs heeft afgegeven aan de verzekeringsmaatschappijen, maant ons nu om minder zorg af te nemen. Want het wordt te duur. Alsof een gemiddelde zorgklant een keus of mogelijkheid heeft om de kosten te beteugelen. Hoe kunnen wij ervoor zorgen dat letterlijk honderden baasjes van diverse zorgorganisaties schandalige salarissen verdienen? Kunnen wij de overmacht aan managers naar huis sturen? Wat gaan we doen aan de concurrentiestrijd tussen ziekenhuizen en andere zorginstellingen, met de daarmee gepaard gaande megalomane bouwwoede? Wie vertelt de arts dat hij niet meer per handeling betaald moet worden, maar gewoon voor een redelijk loon zijn werk moet doen? Moeten wij de minst zieken onder ons voorzien van een bestelbusje om in het buitenland de veel goedkopere medicijnen te gaan inkopen? En, omdat de graaiers met rijen staan te wachten op hun deel van de koek moet onze eigen bijdrage weer fors omhoog, evenals de premies.

Wacht dat laatste klopt niet helemaal. Hoewel onze rechtse regering al riep dat de premies toch zeker met tien procent omhoog zouden moeten in 2013, kwam de kleine Dordse zorgverzekeraar DSW met het opmerkelijke bericht dat ze de premies niet hoefden te verhogen. Ze hadden genoeg geld in kas.

Blij? Ja, natuurlijk! Maar meer nog bekruipt mij het gevoel dat me weer een kunstje wordt geflikt. Zijn ze plotseling tot inkeer gekomen, zijn ze bang voor hun hachje nu de verontwaardiging van de Nederlanders over de zakkenvullers in rap tempo stijgt (en de meerderheid straks gaat kiezen voor een beschaafde en menselijke partij, oei, oei), of is het gewoon een concurrentietruc, omdat ze als kleintje bij de groten willen horen?

Iemand op de radio, wiens naam ik niet uit m’n strot krijg, wist precies wat de reden was. Met de arrogantie van een regent beweerde hij dat dit een teken was dat de privatisering en de daarbij behorende concurrentie nu begon te werken. Ja, na 7 jaar zeker! Eerst miljarden inleveren en dan van Mensis 0,50 cent (inderdaad, met één cijfer vóór de komma en dat is dan ook nog eens een nul) per maand minder teveel hoeven te betalen. Hij durfde er zelfs bij te vertellen dat dat toch weer een brood is. Zo ken ik mijn liberale vrienden weer! Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig.

Mick van Son