h

Reactie op de uitspraak van Emile Roemer

23 augustus 2012

Reactie op de uitspraak van Emile Roemer

De reactie op de uitspraak van Roemer, dat een boete betalen aan Europa voor het niet halen van de drie procentnorm op het begrotingstekort voor hem niet aan de orde is, was ongemeen fel.

Misschien was de uitspraak “over my dead body” niet nodig geweest, maar mankeert niet aan duidelijkheid. Het gaat om de inhoud en die begrijp ik wel. Mogelijk is het halen van de drie procent niet goed voor ons land, terwijl het tekort laten oplopen tot vijf procent mogelijk ook niet goed is. Het zou kunnen zijn dat voor ons vier procent het meest ideaal is. Vriend en vijand zijn het erover eens dat de landelijke economieën van Europa niet met elkaar te vergelijken zijn. Dan kunnen de financiële problemen ook niet voor alle landen met één norm worden aangepakt. Hier wreekt zich de (te) snelle en ondoordachte invoering van één munt. Snelle winst behalen voor het rijkere noorden was blijkbaar belangrijker dan het bouwen aan een goede economische en sociale basis.

Wat nu? Een oplossing die al gedurende 2013 de juiste blijkt te zijn is er niet. Zeker niet het radicaal bezuinigen op de zwakken in de samenleving. Wat nodig is is een uitgekiende middellange termijn oplossing. Men moet daarbij denken aan het normaal heffen van winstbelasting bij onze grote multinationals. Alleen bij Shell levert dat al een paar miljard op. Ophouden met het subsidiëren van rijke mensen, bijvoorbeeld op de hypotheekaftrek en kinderbijslag. Het terugdraaien van tal van privatiseringen, vooral in de zorg, levert niet alleen geld op, maar ook duidelijkheid. Het handhaven van 19% BTW voorkomt met zekerheid faillissementen in het midden- en kleinbedrijf en daarmee ook de nodige lieden die in de WW belanden. Maar het consumentenvertrouwen herwinnen is wel het belangrijkste. Daar is zelfs Rutte het mee eens. Dat doe je niet met felle bezuinigingen, maar met duidelijke afspraken te maken over het te voeren beleid. De burger wilt gewoon weten waar hij of zij aan toe is.

Een andere belangrijke stap is het investeren in de toekomst. Onze kenniseconomie is aan het afglijden; dus onderwijs, onderzoek en innovatie dienen te worden versterkt. Het MKB dient weer makkelijker toegang te krijgen tot bankleningen. En de staat moet orde scheppen in het woud van honderden elkaar overlappende en beconcurrerende instellingen.

Ben ik volledig geweest? Nee! Gaat het de SP lukken? Ja, als we 76 zetels halen, anders moeten we hopen op een paar goede coalitiegenoten.

Mick van Son

U bent hier