Woonoverlast verder aangepakt door regionale dossiervorming huisjesmelkers
Woonoverlast verder aangepakt door regionale dossiervorming huisjesmelkers
Woonoverlast komt in verschillende vormen voor. Zo zijn er ergernissen rondom het tekort aan parkeerplaatsen en geluidsoverlast, maar er is ook overlast door illegale woningsplitsing. Huisbazen die wetten en regels niet zo nauw nemen zorgen veelal voor een te hoge druk op de leefbaarheid van buurten. Woningsplitsing en kamerbewoning is nodig om meer mensen te kunnen huisvesten, maar dan wel op een gecontroleerde manier met respect voor de buurt. Het College van B&W wil met het voorstel Herijking Aanpak Woonoverlast de verantwoordelijkheid meer bij deze huiseigenaren leggen. Ware huisjesmelkers worden het zo moeilijk mogelijk gemaakt om hun slechte gedrag voort te zetten. Dankzij de SP zegde de wethouder in de commissievergadering toe om de dossieropbouw van (potentiële) huisjesmelkers ook regionaal aan te pakken. Het uitbannen van huisjesmelkerij houdt vanaf heden niet meer op bij de gemeentegrenzen.
Het voorstel beoogt ook het doel om omwonenden meer en beter te betrekken bij de aanpak van woonoverlast. Zij ervaren immers de overlast. Gebiedscoördinatoren zijn daarin de spin in het web, in de communicatie tussen bewoners/ -groepen en de gemeente. De SP ziet dat de taken en verantwoordelijkheden van deze gemeenteambtenaren steeds zwaarder wegen. Dat is ook meer dan terecht. Er moet op een juiste wijze, in samenwerking met omwonenden, de overlast in kaart worden gebracht en waar mogelijk verbannen.
Uit de vele gesprekken, die de SP met bewoners en bewonersgroepen heeft, blijkt dat het op sommige punten en in sommige buurten nog niet altijd goed gaat in de samenwerking met de gemeente. Uit die gesprekken kwamen enkele punten heel sterk naar voren. Wij willen dit herijkte beleid daarom nóg scherper stellen dan ze al is, door extra in te zetten op het managen van de verwachtingen van de omwonenden over de mate van diens invloed én over de mate van samenwerking met de gemeente. Daarmee kwam de SP met een motie om te onderzoeken hoe dit alles beter gestroomlijnd kan worden. Een dergelijk ‘Verwachtingenmanagement’ werkt twee kanten op: Bewoners voelen zich serieus genomen en weten waar ze aan toe zijn. En daartegenover beseft de gemeente wat haar verantwoordelijkheden zijn en kan ze met vol goede moed de samenwerking voortzetten om de rechtmatigheid van de overlast te kunnen toetsen.
De wethouder gaf tijdens de raadsvergadering aan dat hijzelf ook inziet dat hier een verbeterslag in te maken valt. Hij zei daarop dat er, in lijn met onze motie, meer wordt ingezet op het managen van de verwachtingen. Het opstellen van protocollen hieromtrent werd als doel gesteld. Dit achtte de SP, en de mede-indieners van de motie (ChristenUnie en LPF), voldoende om meer grip op bewonersparticipatie te genereren. Aan het einde van het jaar wordt Aanpak Woonoverlast nog eens tegen het licht gehouden, waarin ook gereflecteerd wordt op de inzet, het gebruik en de effecten van dergelijke protocollen.
Met dit herijkte beleid wordt woonoverlast een stuk beter aangepakt dan voorheen. Met omwonenden wordt op een juiste wijze gecommuniceerd en men weet beter dan voorheen waar men aan toe is. Gebiedscoördinatoren worden hierbij geholpen door de inzet van een protocol om meer structuur aan te brengen in hun professionele inzet. En huisjesmelkers wordt het op verschillende wijzen steeds moeilijker gemaakt om hun slechte gedrag voort te zetten.
- Zie ook:
- Wonen
Reactie toevoegen